ขณะที่ปิติกำลังจะลาลุงและวีระกลับบ้าน เขาได้ยินsoothing sound, lullabyเสียงกล่อมเด็กindistinct, dimly hearแว่วมาจากบ้านหลังใหญ่ที่อยู่ติดกับสวน เสียงของคนกล่อมเพราะ lullabyบทกล่อมก็ชวนฟัง ปิติจึงนั่งฟังเพลิน ลุงสังเกตเห็นก็ยิ้ม แล้วนิ่งฟังด้วย บทกล่อมว่า ดังนี้
เจ้านกเขาwild, savage, far from civilizationเถื่อนเอย
แม่จะไปขายของ
นกเขาเอย
coo (dove)ขันเถิดแม่จะฟังเสียงเล่น
นกขาวเอย
the sun (poetic)พระสุริยาevade, duck, step asideบ่ายเบี่ยง
ให้เจ้าอยู่nurseryเรือนเลี้ยงน้อง
เลี้ยงน้องเถิดพ่อคุณเอย
ขันอยู่แต่เช้าจนเย็น
lovely ladyเนื้อเย็นเจ้าคนเดียว
ขันอยูาแต่เช้าจนเที่ยง
เที่ยงแล้วจงนอนcradle, hammockเปลเอย
- + - + - + - + - + - + - + -